Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 2 oppslagsord

balaklava

substantiv hankjønn

Uttale

balaklaˊva

Opphav

etter namnet på den tidlegare byen Balaklava på Krim-halvøya

Tyding og bruk

tettsitjande hovudplagg som dekkjer hovud, hals og delar av andletet;

finlandshette

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

hovudplagg som dekkjer hovud og hals og har ei lita opning for auge og munn;
jamfør balaklava
Døme
  • ranaren hadde finlandshette