Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 4 oppslagsord

aure 2

aura

verb

Opphav

av aur

Tyding og bruk

  1. blande eller fylle med aur (1)
  2. om sjø eller elv: hole ut eller skylje bort jorda
    Døme
    • elva har aura unna bakken
Artikkelside

aure 3

aura

verb

Tyding og bruk

vere yrjande full av;
Døme
  • tuva aura med maur;
  • det aura med makk i osten
Artikkelside

aura

substantiv hankjønn

Opphav

av latin aura ‘pust, luftdrag’

Tyding og bruk

  1. utstråling eller stemning som karakteriserer ein person, ein gjenstand eller ein stad
    Døme
    • ein aura av makt;
    • ha ein aura av mystikk kring seg;
    • eit hotell med ein aura av gammal luksus
  2. i parapsykologi eller liknande: felt av (åndeleg) energi som omgjev menneske, dyr og planter, og som enkelte personar kan merke eller sjå
    Døme
    • analysere auraen;
    • auraen målast i fargar
  3. i medisin: førevarsel i form av sanseinntrykk, særleg før migrene- eller epilepsianfall
Artikkelside

eurasiar

substantiv hankjønn

Uttale

auraˊsiar

Opphav

etter Eurasia, namnet på det europeiske og asiatiske kontinentet

Tyding og bruk

  1. etterkomar av europear og asiat
  2. spisshund av ein nyare tysk hunderase
Artikkelside