Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

korrektur

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin; av korrigere

Tyding og bruk

det å gå gjennom og rette ein tekst før publisering
Døme
- lese korrektur på ei bok;
- dei fann mange feil i korrekturen
prøvetrykk (1)
Døme
- få den siste korrekturen frå trykkeriet

sprenglese

sprenglesa

verb

kløyvd infinitiv: -a

Tyding og bruk

lese alt ein vinn

Døme

sprenglese til eksamen, på korrekturen