Avansert søk

Nynorskordboka 1 oppslagsord

intonere

intonera

verb

Opphav

av latin , opphavleg intonare ‘dundre, larme’

Tyding og bruk

fastsetje tonen
byrje eit musikkstykke;
stemme i ein song
Døme
- orkesteret intonerte «Mellom bakkar og berg»