Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 2 oppslagsord

bravurnummer

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

teknisk krevjande nummer (2) som blir utført med bravur
Døme
  • pianisten spela bravurnummeret sitt som ekstranummer

bravur

substantiv hankjønn

Uttale

bravuˊr

Opphav

gjennom fransk bravoure, frå italiensk ‘mot, dugleik’; same opphav som bravo (2

Tyding og bruk

overtydande dugleik;
god teknikk
Døme
  • utføre noko med bravur