Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 134 oppslagsord

kome dragande med

Tyding og bruk

fortelje, presentere (noko uønskt);
Sjå: dra
Døme
  • kome dragande med ei historie;
  • kome dragande med kritikk
Artikkelside

gå over i historia

Tyding og bruk

Sjå: historie
  1. bli hugsa (for noko)
  2. ta slutt, vere til ende
Artikkelside

vere historie

Tyding og bruk

ikkje finnast meir;
vere forbi, forelda eller gammaldags;
Sjå: historie
Døme
  • dette er no allereie historie
Artikkelside

fin

adjektiv

Opphav

seint norrønt fínn ‘blank, glatt’; opphavleg av latin finis med tyding ‘avslutta, fullført’

Tyding og bruk

  1. Døme
    • fin mat;
    • fin ordning;
    • fine opplevingar;
    • fine forhold;
    • ha det fint;
    • fint vêr;
    • det er fint å kjenne seg trygg;
    • fine ord og gode intensjonar
    • brukt som adverb
      • greie seg fint
  2. som det er lett å like;
    behageleg, pen
    Døme
    • fin jente;
    • fine klede;
    • fine fargar;
    • fint utsyn;
    • ein fin dag
  3. Døme
    • vere av fin familie
    • brukt som substantiv
      • skal du mengje deg med dei fine?
    • brukt som adverb
      • snakke fint
  4. Døme
    • eit tvers igjennom fint menneske;
    • ha eit fint sinn
  5. varsam, taktfull
    Døme
    • på ein fin måte
    • brukt som adverb
      • fare fint med sølvtøyet
  6. brukt ironisk for å uttrykkje skepsis eller mild kritikk
    Døme
    • det var ei fin historie;
    • du er meg ein fin fyr!
  7. tynn, spe
    Døme
    • fin tråd;
    • fin røyst
  8. glatt, mjuk
    Døme
    • fin silke
  9. småkorna, findelt
    Døme
    • fin sand;
    • fint regn;
    • fint mjøl
    • brukt som adverb
      • hakke noko fint
  10. kjensleg, nøyaktig
    Døme
    • ha fin høyrsel;
    • fine nyansar;
    • det er fint handarbeid å lage sylgjer
    • brukt som adverb
      • fint gradert
  11. Døme
    • fint gull
  12. brukt som forsterkande adverb: heilt, pent
    Døme
    • ho blir fint nøydd til å kome heim

Faste uttrykk

  • fin i farten
    rusa
    • han er alt temmeleg fin i farten
  • fin på det
  • fint lite
    svært lite
  • sitje fint i det
    vere ille ute
Artikkelside

humaniora

substantiv ubøyeleg

Opphav

av latin humaniora (studia), av humanus ‘human’

Tyding og bruk

samnemning for vitskapar som tek utgangspunkt i mennesket som ein kulturell skapning, til dømes filosofi, historie, språk og litteratur;
humanistiske fag;
til skilnad frå realfag, naturfag og samfunnsfag
Artikkelside

godnatthistorie

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

historie som blir lesen eller fortald til eit barn som skal leggje seg til å sove på kvelden
Døme
  • ho les godnatthistorier for barnebarnet
Artikkelside

høgmellomalder

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

i bunden form eintal: perioden frå 1130 til rundt 1350 i norsk historie
Artikkelside

historisk

adjektiv

Opphav

gjennom tysk historisch; frå latin historicus

Tyding og bruk

  1. som vedkjem historia, som har historie (2) til emne eller føremål
    Døme
    • historisk atlas;
    • historisk forsking;
    • historisk kunnskap;
    • ein historisk roman;
    • eit historisk museum
  2. som er omtalt i historia, (vel)kjend frå historia;
    som historia gjev trygg kunnskap om
    Døme
    • eit historisk faktum;
    • ei historisk hending;
    • stå på historisk grunn;
    • eit historisk møte;
    • i historisk tid;
    • eit historisk korrekt bilete av hendingane

Faste uttrykk

  • historisk person
    person som verkeleg har levd
  • historisk presens
    i grammatikk: presens brukt i livleg framstilling om ei hending eller handling i fortida
Artikkelside

historikar

substantiv hankjønn

Opphav

av latin historicus

Tyding og bruk

person som har historie (2) som fag
Artikkelside

historieforskar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som har historie (2) som fag;
Artikkelside
Side 8 av 14