Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 24 oppslagsord

veum

substantiv ubøyeleg

Opphav

etter norrønt vargr í véum, véum dativ fleirtal av vé ‘ve’ (III)

Tyding og bruk

berre i uttrykk

Faste uttrykk

  • varg i veum
    i norrønt tid: fredlaus mann
Artikkelside

verst 2

adjektiv

Opphav

norrønt ve(r)st, av vond; jamfør verre

Tyding og bruk

  1. dårlegast;
    mest uheldig
    Døme
    • det gjekk verst i kjemi;
    • i verste fall
    • som substantiv:
      • det var det verste du kunne ha gjort
  2. mest utriveleg;
    mest fråstøytande;
    mest hårreisande
    Døme
    • Nils var verst;
    • verst var klimaet;
    • det blir verst for deg (sjølv)
      • det verste står att;
      • det er det verste eg har høyrt!

Faste uttrykk

  • ikkje så verst
    etter måten bra
Artikkelside

versne

versna

verb

Opphav

norrønt ve(r)sna; av verre

Tyding og bruk

bli verre, dårlegare;
motsett besne
Døme
  • versne av sjukdomen;
  • det versnar med vêret
Artikkelside

vie

via

verb

Opphav

norrønt vígja; samanheng med ve (3

Tyding og bruk

  1. gjere heilag med faste seremoniar;
    Døme
    • bli vigd til prest, misjonær;
    • vie boka til minnet åt foreldra – knyte
  2. Døme
    • dei vart vigde av presten, vigselmannen

Faste uttrykk

  • kome i vigd jord
    verte gravlagd på kyrkjegarden
Artikkelside

vel 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

av vel (2

Tyding og bruk

  1. Døme
    • tenkje berre på sitt eige vel;
    • ve og vel – sjå ve (2
  2. Døme
    • det er møte i velet i kveld
Artikkelside

veband

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt vébǫnd; av ve (3

Tyding og bruk

i norrøn tid: band som gjerder inn ein fredheilag stad, særleg om inngjerdinga kring lagretta på tinget
Artikkelside

ve 4

interjeksjon

Opphav

norrønt vei; samanheng med våle (2

Tyding og bruk

brukt i uttrykk for fortviling, sorg, fordømming eller liknande
Døme
  • ve deg om du gjer mistak!

Faste uttrykk

  • akk og ve
    brukt som uttrykk for fortviling eller klage
Artikkelside

ve 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

same opphav som ve (1

Tyding og bruk

i uttrykk
Døme
  • (tenkje på andres) ve og vel – velferd
Artikkelside

ve 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt vé n, frå lågtysk; substantivert av ve (4

Tyding og bruk

  1. periodisk smerte som kjem før ein fødsel;
    Døme
    • kjenne veane
  2. (sjeleleg) smerte, lengt
    Døme
    • ve og verk
Artikkelside

V 1, v 1

substantiv hankjønn

Uttale

veˊ

Tyding og bruk

konsonantlyden og bokstavteiknet v
Døme
  • stor V;
  • liten v
Artikkelside
Side 2 av 3