salutt
substantiv hankjønn
Opphav
frå fransk; av latin salus ‘hell, velferd’Tyding og bruk
- helsing eller honnør som blir gjord med å fyre av eit visst tal (lause) (kanon)skot
Døme
- kongesalutt;
- æressalutt;
- gje, skyte salutt
- militær helsing med fane eller dregen sabel