Avansert søk

49 treff

Bokmålsordboka 27 oppslagsord

nauruer

substantiv hankjønn

Uttale

na-uˊruer

Betydning og bruk

person fra Nauru (øy, stat i Stillehavet)

naurisk

adjektiv

Uttale

na-uˊrisk

Betydning og bruk

som gjelder Nauru (øy, stat i Stillehavet) og nauruere

malteser

substantiv hankjønn

Betydning og bruk

person fra Malta, stat og øy i Middelhavet

lavlendt, låglendt

adjektiv

Betydning og bruk

om landskap: som er forholdsvis flatt
Eksempel
  • en lavlendt og frodig øy

diftong

substantiv hankjønn

Opphav

av gresk diphthongos ‘dobbeltlyd’

Betydning og bruk

forbindelse av to vokaler i samme stavelse;
motsatt monoftong
Eksempel
  • ‘au’, ‘ei’, ‘øy’ er norske diftonger

fastlandsforbindelse

substantiv hankjønn

Betydning og bruk

bru eller tunnel som knytter øy(er) til fastland

øyloffing

substantiv hankjønn eller hunkjønn

Betydning og bruk

det å reise fra øy til øy (som turist i et område med mange øyer);
jamfør øyhopping

øygard

substantiv hankjønn

Opphav

av øy og gard (1

Betydning og bruk

rekke av øyer utenfor fastlandet som beskytter mot vind og hard sjø;
jamfør skjærgard

øyboer, øybu, øybuer

substantiv hankjønn

Betydning og bruk

person som bor på eller er fra en øy

øyværing

substantiv hankjønn

Opphav

se -væring

Betydning og bruk

person som bor på en øy

Nynorskordboka 22 oppslagsord

naurisk

adjektiv

Uttale

na-uˊrisk

Tyding og bruk

som gjeld Nauru (øy, stat i Stillehavet) og nauruarar

maltesar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person frå Malta, stat og øy i Middelhavet

diftong

substantiv hankjønn

Opphav

av gresk diphthongos ‘dobbeltlyd’

Tyding og bruk

samband av to vokalar i same staving;
motsett monoftong
Døme
  • dei norske diftongane ‘au’, ‘ei’ og ‘øy’

fastlandssamband

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

bru eller tunnel som knyter øy(ar) til fastland

øyhopping

substantiv hokjønn

Opphav

etter engelsk island-hopping

Tyding og bruk

det å reise frå øy til øy (som turist i eit område med mange øyar)

forland

substantiv inkjekjønn

Opphav

av for- (1 og land (1

Tyding og bruk

  1. flate ved sjøen utan hamner og bukter
  2. land eller øy framfor anna land;
    lågt land langs kysten mellom hav og fjell

biland

substantiv inkjekjønn

Opphav

av bi- (1

Tyding og bruk

område som er underlagt styresmaktene i ein stat, men som ikkje er ein del av staten
Døme
  • Bouvetøya, Peter 1.s øy og Dronning Mauds land er norske biland

øybu, øybuar

substantiv hankjønn

Opphav

sjå -bu (1 og -buar

Tyding og bruk

person som bur på eller er frå ei øy

utøy 1

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

øy som ligg ute i eller ute mot havet

stillehavsøy

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

øy i Stillehavet