Nynorskordboka
bustad
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein bustad | bustaden | bustadar | bustadane |
| bustader | bustadene | ||
Opphav
norrønt bústaðr, jamfør òg norrønt bólstaðr ‘bustad, gard’; av bu (2Tyding og bruk
- stad eller gard der ein bur eller kan seiast å ha heimen sin
Døme
- ha fast bustad
Døme
- det skortar på nye bustader
- som etterledd i ord som
- einebustad
- tomannsbustad
- i overført tyding: tilhaldsstad
Døme
- Ordet vart menneske og tok bustad mellom oss – Joh 1,14