Nynorskordboka
busemann
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein busemann | busemannen | busemenn | busemennene |
Opphav
frå lågtysk; førsteleddet same opphav som tysk Butz ‘nisse, spøkjelse’, opphavleg ‘liten, tjukk og forkrøpla person’Tyding og bruk
Døme
- ein busemann i det politiske ordskiftet
- storkna snørrklump;