Nynorskordboka
åsyn
substantiv inkjekjønn eller hokjønn
| kjønn | eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
| hokjønn | ei åsyn | åsyna | åsyner | åsynene |
| inkjekjønn | eit åsyn | åsynet | åsyn | åsyna |
Opphav
norrønt ásýnTyding og bruk
- det å sjå på;
Døme
- for Guds åsyn;
- det hende framfor alle sitt åsyn;
- dei skal gifte seg i heile bygda sitt åsyn
Døme
- ein unge med eit blidt åsyn;
- han såg henne rett i åsynet;
- stå åsyn til åsyn med nokon;
- han var mørk i åsynet;
- Herren lyfte sitt åsyn på deg og gjeve deg fred