Nynorskordboka
åstad
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein åstad | åstaden | åstadar | åstadane |
| åstader | åstadene | ||
Opphav
av å (4 eigenleg ‘på stad(en)'Tyding og bruk
- i jus: stad der eit brotsverk har gått føre seg
Døme
- forbrytaren hadde sletta ut alle spor på åstaden
- i jus: stad som det er tvist om i ei sivil rettssak
- stad der noko har hendt
Døme
- Afrika har vore åstaden for ei rik og mangfelt utvikling