Nynorskordboka
årsmon, årsmonn
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein årsmon | årsmonen | årsmonar | årsmonane |
| årsmoner | årsmonene | ||
| ein årsmonn | årsmonnen | årsmonnar | årsmonnane |
| årsmonner | årsmonnene | ||
Tyding og bruk
brigde, forandring som ein ser på noko frå år til anna
Døme
- ein kan godt sjå årsmonen på skogen