Nynorskordboka
ørvæn
adjektiv
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
ørvæn | ørvænt | ørvæne | ørvæne |
Opphav
norrønt ørvænn ‘utan håp’; av ør-Tyding og bruk
- lei av å vente;vonlaus;utan håp;motlaus
- vanskeleg, ille;snautt mogleg
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
ørvæn | ørvænt | ørvæne | ørvæne |