Nynorskordboka
ølje
ølja
verb
kløyvd infinitiv: -a
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å øljaå ølje | øljar | ølja | har ølja | ølj!ølja!ølje! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| ølja + substantiv | ølja + substantiv | den/det ølja + substantiv | ølja + substantiv | øljande |
Opphav
norrønt yljaTyding og bruk
Døme
- sola øljar
- stråle ut eller gje frå seg varme
Døme
- omnen øljar godt;
- det øljar frå (av) omnen;
- det øljar utor fjøset – går ein varm luftstraum
Faste uttrykk
- ølje oppverme opp (hus, rom) med fyring