Artikkelside

Nynorskordboka

yven 2

adjektiv

Bøyningstabell for dette adjektivet
eintal			fleirtal
hankjønn / hokjønn	inkjekjønn	bunden form	fleirtal
yven	yveyvent	yvne	yvne

Bøyningstabell for dette adjektivet (gradbøyning)
gradbøying
komparativ	superlativ ubunden form	superlativ bunden form
yvnare	yvnast	yvnaste

Opphav

norrønt ýfinn; sjå yve (

Tyding og bruk

som står og sprikjer
Døme
- yve hår
tjukk, omfangsrik
Døme
- skodda låg yven over vatnet
om dyr: som reiser på fjørene eller håra;
bustete
Døme
- høna er yven;
- når katta er sint, blir rumpa yven;
- han ser så yven og uflidd ut
- brei eller stor å sjå til;
  vid (2, ruvsam
  du ser så yven ut i dei kleda;
  ei yven bjørk
- òg: som gjer seg til, som vil vere stor, som briskar seg;
  hovmodig, overlegen
  dette er da ikkje noko å gjere seg yven over
som reiser bust;
morsk;
bister, ublid
Døme
- ho såg yven ut
som vêret har teke hardt på