Nynorskordboka
ytarleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| ytarleg | ytarleg | ytarlege | ytarlege |
Opphav
samanheng med utarleg truleg påverka av lågtysk uterlich ‘ytst, utetter’Tyding og bruk
Døme
- vi veit ytarleg lite;
- det var ytarleg sjeldan dei hadde besøk