Nynorskordboka
yrme, yrmle
substantiv hokjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ei yrme | yrma | yrmer | yrmene |
ei yrmle | yrmla | yrmler | yrmlene |
Opphav
norrønt yrmla ‘liten orm’; av ormTyding og bruk
hoorm, hoslange (med ungar)