Nynorskordboka
buffé, buffe
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein buffe | buffeen | buffear | buffeane |
| ein buffé | |||
| bufféen | bufféar | bufféane | |
Uttale
bufeˊOpphav
gjennom fransk; frå mellomalderlatin bufetum ‘praktbord’Tyding og bruk
- møbel til å ha dekkjetøy i
- tillaga mat som er sett fram på bord eller disk, som ein forsyner seg sjølv av
Døme
- forsyne seg frå ein buffé;
- ein buffé med kalde og varme rettar
Faste uttrykk
- ståande buffémat som er sett fram slik at gjestene forsyner seg sjølve
- halde selskap med ståande buffé