Nynorskordboka
wagneritt
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein wagneritt | wagneritten | wagnerittar | wagnerittane |
Opphav
etter namnet til den tyske bergverksmannen F. M. von Wagner 1768–1851; sjå -itt (1, 2)Tyding og bruk
sjeldsynt, krystalliserande mineral