Nynorskordboka
væpnar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein væpnar | væpnaren | væpnarar | væpnarane |
Opphav
frå lågtysk; av væpneTyding og bruk
i eldre tid: ung mann som tok vare på våpen og utstyr for ein riddar;
riddarsvein