Nynorskordboka
væ, væde 2
væda
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å væ | vær | vædde | har vædd | væ! |
| har vædt | ||||
| å vædaå væde | væder | har vædd | væd! | |
| har vædt |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| vædd + substantiv | vædd + substantiv | den/det vædde + substantiv | vædde + substantiv | vædande |
| vædt + substantiv | ||||
| vædd + substantiv | ||||
| vædt + substantiv | ||||
Opphav
norrønt væða; av vådTyding og bruk
bu ut, utruste med klede
Døme
- ho var godt vædd til turen