Nynorskordboka
vringel 2
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit vringel | vringelet | vringel | vringla |
Tyding og bruk
det å vringle;
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit vringel | vringelet | vringel | vringla |