Artikkelside

Nynorskordboka

vor 1, vòr 1, vorr 1

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein vorvorenvorarvorane
ein vòrvòrenvòrarvòrane
ein vorrvorrenvorrarvorrane

Opphav

norrønt vǫr f; samanheng med verje (2

Tyding og bruk

  1. rygg av stein og/el. grus;
    Døme
    • ein vòr framfor breenendemorene
  2. opplødd stein på éi av eller på begge sidene i ei båtstø;
    steinbryggje
    Døme
    • båten la til ved vòren