Nynorskordboka
volley
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein volley | volleyen | volleyar | volleyane |
Uttale
vålˊliOpphav
gjennom engelsk, frå fransk volée ‘flukt’ av; latin volare ‘fly’Tyding og bruk
i tennis: slag på ballen før han tek bakken