Nynorskordboka
visitt
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein visitt | visitten | visittar | visittane |
Opphav
frå fransk, av latin visitare ‘kome for å sjå, vitje’; jamfør visitereTyding og bruk
- stutt vitjing, kort besøk
Døme
- gå på visitt til nokon
- som etterledd i ord som
- barselvisitt
- høflegheitsvisitt
- lynvisitt
Døme
- legen gjekk visitten klokka ni;
- der kjem visitten
- kort digresjon, avstikkar eller (kritisk) merknad
Døme
- i artikkelen gjorde han ein visitt innom noko ministeren hadde sagt
Faste uttrykk
- fransk visittsvært kort visitt