Artikkelside

Nynorskordboka

vingel

substantiv inkjekjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
eit vingelvingeletvingelvingla

Opphav

av vingle

Tyding og bruk

  1. det å vingle;
    ugreie, floke
    Døme
    • eit einaste vingel av målformer
  2. Døme
    • eit hende vingel