Nynorskordboka
villmann
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein villmann | villmannen | villmenn | villmennene |
Tyding og bruk
- brutal, omsynslaus person
Døme
- køyre som ein villmann
- person som lever utanfor sivilisasjonen
Døme
- leve som (ein) villmann inne på vidda