Nynorskordboka
viktualie
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein viktualie | viktualien | viktualiar | viktualiane |
Opphav
frå latin av victualis ‘som trengst til livsopphald’Tyding og bruk
soldat- og skipsproviant;