Nynorskordboka
vikte
vikta
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å viktaå vikte | viktar | vikta | har vikta | vikt!vikta!vikte! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
vikta + substantiv | vikta + substantiv | den/det vikta + substantiv | vikta + substantiv | viktande |
Opphav
av viktigTyding og bruk
gjere seg viktig
Døme
- vikte seg