Nynorskordboka
vikariere
vikariera
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å vikarieraå vikariere | vikarierer | vikarierte | har vikariert | vikarier! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| vikariert + substantiv | vikariert + substantiv | den/det vikarierte + substantiv | vikarierte + substantiv | vikarierande |
Tyding og bruk
vere vikar
Døme
- vikariere i ei stilling;
- vikariere for nokon
Faste uttrykk
- vikarierande motivmotiv ein tyr til for å løyne det verkelege motivet til at ein gjer eller meiner noko