Nynorskordboka
vigge 1
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei vigge | vigga | vigger | viggene |
Opphav
av norrønt viðr ‘skog’Tyding og bruk
(øvste del av bjørkebeltet mot) snaufjellet
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei vigge | vigga | vigger | viggene |