Nynorskordboka
vetar, vitar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein vetar | vetaren | vetarar | vetarane |
| ein vitar | vitaren | vitarar | vitarane |
Opphav
av viteTyding og bruk
person som veit mykje på eit felt;
forskar, vitskapskvinne eller vitskapsmann
Døme
- allvetar;
- samfunnsvetar