Nynorskordboka
vêrhane, verhane
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein verhane | verhanen | verhanar | verhanane |
| ein vêrhane | vêrhanen | vêrhanar | vêrhanane |
Tyding og bruk
- vindfløy (med haneform)
- vinglelynt person
Døme
- ein politisk vêrhane – politikar som skiftar standpunkt etter omstenda