Nynorskordboka
verdsrekord
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein verdsrekord | verdsrekorden | verdsrekordar | verdsrekordane |
Tyding og bruk
- særleg i idrett: beste godkjende resultat i ei idrettsgrein
Døme
- setje verdsrekord;
- ha verdsrekorden i høgdehopp
- brukt ironisk om noko som skil seg ut på ein uheldig måte
Døme
- verdsrekord i sein saksbehandling