Nynorskordboka
brydde
brydda
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å bryddaå brydde | bryddar | brydda | har brydda | brydd!brydda!brydde! |
| brydder | brydde | har brydd | brydd! | |
| har brydt |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| brydda + substantiv | brydda + substantiv | den/det brydda + substantiv | brydda + substantiv | bryddande |
| brydd + substantiv | brydd + substantiv | den/det brydde + substantiv | brydde + substantiv | |
| brydt + substantiv | ||||
Opphav
norrønt brydda; samanheng med broddTyding og bruk
gro fram;
brodde (2), spire
Døme
- åkeren brydder