Artikkelside

Nynorskordboka

substantiv hokjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ei vekt	vekta	vekter	vektene

seint norrønt vekt, frå lågtysk; av vege (

i fysikk: kraft som ein lekam i jamvekt verkar på eit underlag med;
tyngd (1
Døme
- selje fisk, høy etter vekt;
- mjølsekken held ikkje vekta – er for lett;
- handelsmannen gav god vekt – litt rikeleg;
- gå opp, ned i vekt
- - eigenvekt
  - motvekt
  - nettovekt
  - slaktevekt
- i overført tyding:
  stupe under vekta av ansvaret
vektsystem
Døme
- bruke titalssystemet i mål og vekt
så mykje av ei vare som ein veg i éin gong
Døme
- ei vekt smør
- idrettsreiskap laga av ei stong med skive(r) i kvar ende
  lyfte vekter
reiskap (apparat, instrument) til å vege (2 med
Døme
- leggje, vege noko på vekta
- - badevekt
  - fjørvekt
  - skålvekt
i astrologi: person som er fødd i stjerneteiknet Vekta (mellom 23. september og 22. oktober)
Døme
- han er vekt
i idrett: vektklasse i boksing
- - bantamvekt
  - flugevekt
  - tungvekt

i laus vekt
om vare: som ikkje er pakka og vegen på førehand
selje grønsaker i laus vekt;
prisen på matpoteter i laus vekt
leggje vekt på
la (noko) telje sterkt
ho legg vekt på erfaring