Nynorskordboka
vantrivnad, vantrivsel
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein vantrivnad | vantrivnaden | vantrivnadar | vantrivnadane |
| vantrivnader | vantrivnadene | ||
| ein vantrivsel | vantrivselen | vantrivslar | vantrivslane |
Opphav
av van-Tyding og bruk
det å vantrivast;
Døme
- husdyra er i vantrivnad