Artikkelside

Nynorskordboka

utvortes

adjektiv
Bøyningstabell for dette adjektivet
eintalfleirtal
hankjønn /
hokjønn
inkjekjønnbunden form
utvortesutvortesutvortesutvortes

Opphav

frå lågtysk, jamfør norrønt útanverðr ‘ytre’; eigenleg ‘som vender ut’

Tyding og bruk

Døme
  • (berre) utvortes lykke, venskapberre å sjå til

Faste uttrykk

  • til utvortes bruk
    (om medisin) som skal brukast utanpå kroppen