Artikkelside

Nynorskordboka

utur

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein uturuturenuturaruturane

Opphav

jamfør tur (2

Tyding og bruk

uflaks, uhell
Døme
  • ha utur med loddtrekkinga