Nynorskordboka
utrusta
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| utrusta | utrusta | utrusta | utrusta |
Opphav
av utrusteTyding og bruk
- utstyrt
Døme
- vere utrusta til turen
- i overført tyding: som har gode evner;gåverik
Døme
- vere godt utrusta frå naturen si side