Nynorskordboka
utgreining
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei utgreining | utgreininga | utgreiningar | utgreiningane |
Tyding og bruk
- det å greine seg ut
- noko som er utgreina, som lagar greiner
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei utgreining | utgreininga | utgreiningar | utgreiningane |