Nynorskordboka
utdøydd
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| utdøydd | utdøyddutdøytt | utdøydde | utdøydde |
Tyding og bruk
- som har døydd ut;som ikkje finst lenger
Døme
- ei utdøydd dyreart
- i overført tyding: tilsynelatande utan liv;folketom, stille
Døme
- bydelen var heilt utdøydd;
- om sommaren er det fullstendig utdøydd her