Nynorskordboka
utanvind, utavind
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein utanvind | utanvinden | utanvindar | utanvindane |
| ein utavind | utavinden | utavindar | utavindane |
Tyding og bruk
vind frå havet;
ofte: vestavind