Nynorskordboka
uskap
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit uskap | uskapet | uskap | uskapa |
Opphav
norrønt úskap ‘urett måte, vondskap’Tyding og bruk
- stygg eller uhøveleg form (på noko)
- uformeleg ting eller skapning