Nynorskordboka
uryddig, uryddug
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| uryddig | uryddig | uryddige | uryddige |
| uryddug | uryddug | urydduge | urydduge |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| uryddigare | uryddigast | uryddigaste |
| uryddugare | uryddugast | uryddugaste |
Tyding og bruk
- eit uryddig rom;
- ha det uryddig i huset;
- uryddig hår;
- uryddig framstilling, tankegang
- i idrett:
- uryddig spelar, spelestil – dårleg teknisk