Nynorskordboka
urbilete, urbilde
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit urbilde | urbildet | urbilde | urbilda |
eit urbilete | urbiletet | urbilete | urbileta |
Opphav
etter tysk UrbildTyding og bruk
opphavleg førestilling som ligg til grunn for eventuelle seinare variantar;
jamfør arketyp