Nynorskordboka
uran
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit uran | uranet | uran | urana |
Opphav
frå nylatin av planetnamnet Uranus, gresk uranos ‘himmel’Tyding og bruk
radioaktivt, metallisk grunnstoff (1) med atomnummer 92, særleg brukt til å frigjere atomenergi;
kjemisk symbol U; jamfør U (2