Nynorskordboka
unison
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| unison | unisont | unisone | unisone |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| unisonare | unisonast | unisonaste |
Opphav
gjennom italiensk, frå mellomalderlatin; av latin uni- og sonus ‘lyd’Tyding og bruk
- som blir sungen og spela med same røyst eller tone av alle, motsett fleirstemmig
Døme
- unison song;
- syngje unisont
- som kjem frå alle (i kor);
Døme
- ein unison protest